Gatunki rodzaju Phytophthora (z greckiego phyto – roślina, phthora – niszczyciel) są glono-podobnymi patogenami roślin zaliczanymi do lęgniowców. Pierwsze ogniska stwierdzono w Irlandii w połowie XIX w., gdzie P. infestans okazał się przyczyną masowej zarazy ziemniaka. Ze względu na brak podobieństwa taksonomicznego do znanych już wcześniej rodzajów patogenów roślinnych, niemiecki botanik Henrich Anton de Bary w 1876 roku zaklasyfikował omawiany czynnik sprawczy do nowego rodzaju Phytophthora. (Ersek i Ribeiro, 2010; Attard i wsp., 2008).
Lęgniowce rodzaju Phytophthora są szczególnie inwazyjnymi patogenami ze względu na duże zróżnicowanie roślin będących ich gospodarzami. Niektóre gatunki są zdolne są atakować ponad 3 000 różnych gatunków roślin, jak np. P. cinnamomi, która obok P. citricola (obecnie P. plurivora) jest według badań najczęściej występującym w Polsce gatunkiem omawianego rodzaju atakującym głównie rośliny wrzosowate (Hardham i Shan, 2009; Sroczyński i Skrzypczak, 2008).
Obecnie w obrębie tego rodzaju znanych jest już ponad 100 gatunków.
Fytoftoroza to choroba powodowana przez Phytophthora. Patogen infekuje roślinę za pomocą zarodni i zarodników plywkowych powstających ze strzępek. Kiedy dojdzie do kontaktu z rośliną-godpodarzem, przy wysokiej wilgotności powietrza i odpowiedniej temperaturze, wnikają one do wnętrza tkanek roślinnych, wytwarzają strzępki i kolejne zarodnie z zarodnikami rozprzestrzeniając się w ten sposób roślinie. W zależności od gatunku Phytophthora, infekcja może nastąpić odglebowo (kiedy patogen wnika do rośliny poprzez korzenie) lub poprzez części nadziemne rośliny (wierzchołki pędów lub liście).
Rośliny będące w dobrej kondycji rozpoznają patogen i potrafią wytworzyć reakcję obronną, która skutecznie poradzi sobie z problemem. Rośliny osłabione, podmarznięte lub niewłaściwie nawożone, będą jednak wymagały naszej pomocy w walce z fytoftorozą.
Do objawów występowania patogenu na roślinach wrzosowatych należą zgnilizna korzeni i podstawy pędu, uwiądy pędów i nekrozy na liściach o charakterystycznym kształcie strzałki.
Jeżeli w naszym ogrodzie zmagamy się z problemem fytoftorozy, zalecane będą również zabiegi profilaktyczne. W kwietniu, zaraz po rozpoczęciu wegetacji, możemy wykonać oprysk środkiem Mildex a w trakcie sezonu w lipcu, oprysk środkiem Ridomil Gold, pamiętając, aby nie były wykonywane w temperaturach powyżej 25°C oraz w okresach deszczowych.
Na podstawie objawów przypominających te opisane powyżej nie da się jednoznacznie stwierdzić, czy przyczyną jest infekcja Phytophthora. Istnieje wiele równych patogenów infekujących rośliny, w tym różaneczniki i azalie, które powodują objawy bardzo podobne lub identyczne z fytoftorozą. Należą do nich grzyby z rodzaju Fusarium, Colletotrichum, czy Cercospora. Prawidłowe określenie przyczyny objawów chorobowych możliwe jest jedynie po wykonaniu analizy laboratoryjnej. Fragmenty liści wykłada się na pożywkę, a następnie po wyhodowaniu materiału do analizy ocenia się pod mikroskopem wygląd strzępek, zarodni czy form przetrwalnikowych patogenu. Pozwala to na określenie rodzaju jak i gatunku czynnika infekcyjnego.